Ölkəyə gətirilən maşınlar aksizdən azad oluna bilər? - Alıcıları çətinliyə salan məsələ
İqtisadiyyatın tənzimlənməsində vergi siyasətinin rolu böyükdür. Bu gün ölkəmizdə müxtəlif növ vergi tutulmaları həyata keçirilir. Bunlardan biri də ölkəyə gətirilən avtomobillərə tətbiq edilən vergi və rüsumlardır.
Nümunə olaraq 25 min dollarlıq dizellə işləyən avtomobil üçün tutulan rüsumlar bunlardır: idxal gömrük rüsumu – 5304 AZN, ƏDV – 9564,12 AZN, gömrük yığımları – 120 AZN, aksiz vergisi – 3600 AZN, vəsiqə haqqı – 30 AZN, elektron gömrük xidməti haqqı – 30 AZN, elektron gömrük xidməti üzrə ƏDV – 5,4 AZN, utilizasiya haqqı – 400 AZN, gömrük ekspertizasının aparılmasına görə gömrük yığımı – 30 AZN, standartlara uyğunluğa dair verilən sertifikat üçün dövlət rüsumu – 30 AZN.
Əgər bir vətəndaş 25 min dollarlıq dizellə işləyən avtomobil gətirmək istəsə, ümumilikdə 19113,52 AZN gömrük rüsumu ödəməlidir. Təbii ki, bu ödəniş avtomobilin istehsal ilinə, mühərrik gücünə bağlı olaraq dəyişir.
Bu rəqəm kifayət qədər yüksəkdir. Hesablamalar zamanı avtomobilin növü nəzərə alınmır. Məsələn kənd təsərrüfatında yolsuzluq avtomobili kimi tanınan “pickup”, “minivan”, “doblo” tipli avtomobillərə də güzəşt olunmur. Onlardan da aksiz vergisi alınır.
Ümumiyyətlə aksiz nədir? Aksiz qiymətli və zinət əşyalarına, mineral xammala, onların qiymətlərinə daxil edilməklə qoyulan dolayı vergi növüdür. El dili ilə desək, “varlı vergisi”dir.
Halbuki, “pickup” tipli avtomobillər əsasən sahibkarlar tərəfindən kənd təsərrüfatında istifadə olunur. Bu tip nəqliyyat vasitələri ilə bahalı lüks avtomobili müqayisə etmək nə dərəcə doğrudur?! İmkanlı şəxs şəhərdə bu avtomobildən niyə gündəlik nəqliyyat vasitəsi kimi istifadə etsin?! Qonşu ölkələrin bu sahədə təcrübəsinə nəzər salsaq, Türkiyədə Özel Tüketim Vergisi anlayışı mövcuddur. Qısaca, ÖTV vergisi. Bizim aksiz vergisi ilə eyni anlayışdır. Normal avtomobillərə mühərrik gücünə bağlı olaraq 45-220%-ə qədər aksiz vergisi tətbiq edilirsə, “pickup” tipli avtomobillərə, avtobuslara, mikroavtobuslara bu vergi 1-15% arası dəyişir.
Gürcüstan təcrübəsinə nəzər saldığımızda bu rəqəm 5-7%, Norveç, Kanada, İsveçdə 1-3% arasında dəyişir.
Bəs Azərbaycanda necə, bu təcrübədən istifadə etmək mümkündürmü?